Wrodzone wady układu moczowego i narządów płciowych najczęściej pojawiają się u chłopców. Niektóre z nich, jak np. wnętrostwo mogą ustąpić z czasem. Inne niestety wymagają leczenia oraz inwazyjnych zabiegów chirurgicznych. Ponieważ problem dotyka bardzo delikatnej sfery, ważne jest by właściwa diagnoza została postawiona jak najwcześniej a także, żeby równie wcześnie przeprowadzić leczenie. Dziś wiele zabiegów jest wykonywanych jeszcze w łonie matki lub w krótkim czasie po urodzeniu dziecka. Wiele zaburzeń widać już bowiem w czasie badań USG. Inne wykrywane są w chwili narodzin dziecka, niektóre w pierwszych miesiącach życia. Najtrudniejszym zaburzeniem wrodzonym jest u chłopców spodziectwo. Może ono mieć łagodną postać, gdy zmiana w budowie jest niewielka, lub postać zaawansowaną, gdy leczenie będzie musiało przebiegać wieloetapowo ze względu na duże zaburzenia w budowie. O spodziectwie mówimy w przypadku, gdy cewka moczowa jest o wiele krótsza niż prącie wskutek czego dochodzi do rozszczepienia prącia. Może ono nastąpić jedynie na niewielkim odcinku, może również przebiegać wzdłuż aż do podstawy prącia. Leczenie polega wtedy na stopniowej rekonstrukcji samego prącia i przedłużaniu cewki moczowej. Innych schorzeniem jest stulejka, która może być zarówno wadą wrodzoną, jak również efektem ubocznym zabiegów związanych z leczeniem spodziectwa, jak również schorzeniem, które może ujawnić się w dowolnym momencie życia mężczyzny. Leczenie stulejki jest jednak proste i może polegać na nacięciu napletka, lub jego całkowitym usunięciu, inaczej ten zabieg nazywa się obrzezaniem. W przypadku obrzezana, schorzenie jest usunięte na zawsze, w przypadku jedynie nacięcia, może zdarzyć się, że po jakimś czasie zabieg trzeba będzie wykonać ponownie.